Het ‘Kjeld Nuis’-effect voor ziekenhuizen
Kjeld Nuis wist in 2014 zijn enorme potentie niet om te zetten in kwalificatie voor de Olympische spelen. Echter, hij liet het er niet bij zitten, vocht zich terug en iedereen weet waar dat in 2018 in resulteerde: twee gouden Olympische medailles. Wij, als sportliefhebbers, zien hier een parallel met de financiële situatie van ziekenhuizen. Er zijn ziekenhuizen die in solvabiliteit achterbleven, maar zich binnen vier jaar terugvochten en zich ontwikkelden tot leider van de groep. In de studie ‘het ‘Kjeld Nuis’-effect voor ziekenhuizen’ laten we hun weg naar succes zien.
Sinds het begin van deze eeuw is de solvabiliteit van ziekenhuizen sterk verbeterd: van gemiddeld 7% in 2002 naar gemiddeld 25% in 2016. Er waren echter in 2016 nog zeventien ziekenhuizen met een solvabiliteit onder de 20%. Wat zijn de lessen die deze ziekenhuizen kunnen leren van ziekenhuizen die de afgelopen 15 jaar sterk in solvabiliteit zijn gestegen?
Een lage solvabiliteit? Verbeteren kan altijd!
Deze studie toont aan dat een lage solvabiliteit niet onoverkomelijk is: in het verleden zijn twintig ziekenhuizen opgeklommen uit een relatief zwakke solvabiliteitspositie naar een relatief gezonde positie. Deze inhaalziekenhuizen hebben, op één na, in 2016 een solvabiliteit van meer dan 20%.
Na vier jaar in het slop, komt een ziekenhuis er weer bovenop
De inhaalziekenhuizen behaalden hun relatief gezonde positie gemiddeld in minder dan vier jaar tijd. Hun solvabiliteit nam in deze periode ruim twee keer zo snel toe als die van de rest van de ziekenhuizen.
Balanstrucs zijn geen goede raad, solvabiliteit omhoog door beter resultaat
De solvabiliteit van inhaalziekenhuizen is voornamelijk gestegen door een groei in eigen vermogen. Deze toename in eigen vermogen bestond gemiddeld voor 75% uit winst. Bijna alle inhalers verhoogden hun winst meer dan vergelijkbare ziekenhuizen: de gezonde weg naar duurzame verbetering.
Meer omzet of minder kosten, met beide schopt men het ver, al is de kostenroute het meest populair
Winst kan vergroot worden door de omzet te verhogen en/of de kosten te verlagen. Van de twintig inhaalziekenhuizen zijn er acht die meer omzetgroei hebben gerealiseerd dan vergelijkbare ziekenhuizen, tien die hun kosten hebben gedrukt en twee ziekenhuizen die op beide gebieden verbetering realiseerden. De hersteltijd van de ziekenhuizen die hun omzet vergrootten, was gemiddeld een klein jaar korter dan van ziekenhuizen die hun kosten drukten. Opvallend is dat verbeteringen op omzet los stonden van aanvankelijke omzetpotenties op basis van een benchmark. Daarentegen waren kostenreducties wel in lijn met de kostenpotenties van ziekenhuizen.
De ziekenhuizen met een kostenbeleid, besparen het meest op arbeid
De tien ziekenhuizen die hun kostenniveau hebben verbeterd, bespaarden absoluut gezien het meest op arbeidskosten. Echter, relatief aan de totale kosten per kostentype, is het meest bespaard op kapitaalkosten. De verschillende typen kostenbesparingen waren redelijk in lijn met aanvankelijke potentie op basis van een benchmark.
Download hier de studie 'het 'Kjeld Nuis'-effect voor ziekenhuizen' »