De donkere kamer van Damokles
In 2009 kromp de Nederlandse economie sterk, maar niet in de ziekenhuissector. Daar was het 'business as usual': meer productie, een fenomenale omzetstijging, stijgende lonen en meer personeel. Recessie of niet, onze behoefte aan zorg groeit, de mogelijkheden om deze te leveren nemen toe en onze bereidheid ervoor te betalen neemt nog niet af. Dit zal ertoe leiden dat het huidige model onbetaalbaar wordt. Maar in 2009 was het nog niet zover: de ziekenhuissector was een hulpmotor van de economie.
In deze studie trekken we zeven conclusies over de prestaties van 90 Nederlandse ziekenhuizen in 2009:
- Consumptie van ziekenhuiszorg verschilt tussen regio’s, maar hoge concurrentieintensiteit leidt niet tot meer zorgconsumptie
- De patiënt is in beweging, vooral in regio’s met grote veranderingen in het aanbod
- De sterke omzetontwikkeling in 2009 is het bewijs dat de ziekenhuissector zich onafhankelijk van de economie ontwikkelt. In een jaar ontstaat een gat van EUR 2,5 miljar
- De kosten van ziekenhuizen zijn wederom sterker gestegen dan de productie
- De arbeidsproductiviteit is voor het eerst in jaren onveranderd gebleven. Het bewijs dat significante verbetering van de arbeidsproductiviteit mogelijk is, blijft uit
- Het B-segment is nu goed voor 20% van de totale omzet van ziekenhuizen. De uitbreiding lijkt wederom gepaard te zijn gegaan met moeizame schoning, waardoor de winsten van ziekenhuizen kunstmatig hoog uitpakken
- Een financieel topjaar, maar werkelijke drijvers van de winstgroei zijn onduidelijk